The Dukes of Nothing - War & Wine

Μπορείς και το καταπίνεις όλο μονοκόμματο. Έστω ότι είναι κούπα μπύρας.


Και να σκεφτείς ότι δεν πολυακούω τέτοια.

Valley of the sun - Sayings of the seers.

Αυτό το άλμπουμ ανεβαίνει για έναν και μόνο λόγο. Για το ροκ.

Ξυπνάς ψιλονωρίς, κάθεσαι στον υπολογιστή γιατί έχεις δουλίτσα να κάνεις, κάτσε να βάλουμε κάνα τραγούδι πρώτα, related στο related, μια καθημερινότητα, μια ρουτίνα, φραπεδάκι, τίποτα το ιδιαίτερο, ώσπου...

ΜΑΛΑΚΑ ΜΟΥ. Τι είναι αυτό που πέτυχες. Ψάχνεις. Ψάχνεσαι. Αμερικάνοι Δύο EPs όλα κι όλα. Valley of the sun. Myspace, bandcamp και όλα τα σχετικά. Πρέπει να παίξει download.

Κάτι πάει καλά σήμερα. Ε, ας το μπλογκάρουμε κιόλας, μιας και έχουμε καιρό.

Από την περιγραφή τους:
If Monster Magnet, The Sword and Black Sabbath had Chris Cornell as their vocalist it might come close to how these guys sound.

Ε ΝΑΙ. Καλή μας ακρόαση.
Κλικ για άμεσο download.

Alcohol Song #5.

Γαμημένη ζέστη.

Nightstalker - Dead Rock Commandos

ΚΑΙ ΝΑΙ.

Νέο άλμπουμ από τους Στόκους της καρδιάς μας. Ισιώστε ηχεία υπολογιστή και πάμε. Στο συγκεκριμένο pc που γράφω έχει ακουστεί περί τις 20 φορές σήμερα and counting.

Πολυαναμενόμενο άλμπουμ, ειδικά μετά από το -σταθμό για την εγχώρια σκηνή- Superfreak του 2009. Κάτι Super Van Vacation, κάτι Macho Libre, έχουμε πήξει φέτος. Μακάρι να συνεχίσουμε έτσι.

Δεν έχουν χάσει καθόλου φόρμα και όρεξη, παρ' όλο που το φοβόμασταν γιατί -για τα δεδομένα των Nightstalker- είναι σύντομο το διάστημα που έχει μεσολαβήσει μεταξύ Superfreak και Dead Rock Commandos.

Πρώτη απόπειρα και "εκτός συνόρων" για τα δικά μας παιδιά, υπό την αιγίδα της Small Stone Recordings. Ας ελπίσουμε αυτό να είναι και η ευκαιρία για κάτι που αν μη τι άλλο αξίζει στους stalker, μία αξιοπρεπής εμφάνιση και στο εξωτερικό, όπου πραγματικά δεν έχουν ΤΙΠΟΤΑ να ζηλέψουν από άλλες πρωτοκλασάτες μπάντες του είδους.

Ωραίο άλμπουμ, όχι όμως κατάλληλο για κάποιον ο οποίος δεν ξέρει καθόλου περί τίνος πρόκειται Nightstalker. Σε τέτοια περίπτωση, ας ξεκινήσει από ΕΔΩ. Για κάποιον όμως που έχει μια ιδέα, μπαίνει κατευθείαν στο ζουμί.

Ίσως θα λέγαμε κινείται σε λίγο πιο αργούς-ψυχεδελικούς ρυθμούς σε κάποια σημεία (Childer of the sun, Back to dirt στη μέση του δίσκου). Κατά τα άλλα οι ριφάρες καλά κρατούν (blues-βρωμιά riff για Soma και Rockaine, classic stalkeroκατάσταση στο One million broken promises), τα "χιτάκια" (όπως το ομώνυμο Dead Rock Commandos) που θα κάνουν τον καθέκαστο χαμό του στυλ όλοι χέρια ψηλά, τραγουδάμε ρεφραίν, ο Αργύρης λέει "πάμε παιδάκια" κλπ κλπ γνωστά πράγματα. Ξεκίνημα με το "Go get some" που σε χώνει μέσα κατευθείαν, και τέλος με το ΚΟΒΩ ΦΛΕΒΑ Underdog.

Ωραίος δίσκος από την αρχή ως το τέλος. Μένουμε ενήμεροι από το website τους για το πότε θα τους δούμε live.

Σκάω, μπήκε το Underdog στα ακουστικά μου.

Κλικ στην εικόνα για download.

Sleep σήμερα ε

Μαλάκες όποιος είναι Αθήνα ας πάει στους Sleep σήμερα ε.

RIP MCA (Beastie Boys)

Δεν είναι ότι φεύγει απλά ένα άτομο σταθμός της hip-hop σκηνής.

Παίρνει μαζί του πολλά. Τα εφηβικά μας χρόνια που για πρώτη φορά ακούσαμε τυχαία το Sabotage, το Fight for your Right, αναρωτηθήκαμε ποιο συγκρότημα είναι αυτό, και πήγαμε με τα φραγκοδίφραγκα από το χαρτζιλίκι να αγοράσουμε το Ill Communication, που κάπου πρέπει να υπάρχει ακόμα χιλιογρατζουνισμένο σε μια βιβλιοθήκη.

Αξίζει να το ακούσεις άλλη μια φορά, να συνειδητοποιήσεις πόσο μπροστά ήταν για το έτος 1994.

Αγαπάμε.

Μαζί με τους άλλους δύο (Mike-d, Ad-rock), μας έμαθαν να ακούμε hip hop. 

Τουλάχιστον είχαμε την ευκαιρία να τον δούμε και live το 2007.

BIG LOSS. RIP.

Radio Moscow, live in Athens, 3/5.

Έρχονται για live, θα είμαστε κι εμείς εκεί.

Κλικ στην εικόνα για κατέβασμα του τελευταίου τους άλμπουμ.

ΥΓ. Κι ακόμα ένα album των Radio Moscow για download, ΕΔΩ.

ΥΓ2. Θα ανέβουμε για να ψηφίσουμε και ΑΥΤΟ.

Have fun.

The Dive - The Dive (2011)

Το έχουμε ξαναπεί πολλές φορές, στην underground σκηνή της Ελλάδας υπάρχει πολύ μα πολύ ψωμί, και ιδιαίτερα στην Αθήνα. Σήμερα ο λόγος για τους The Dive.

Κάποιοι λένε ότι το grunge πέθανε τόσο γρήγορα όσο ξέσπασε, κάπου βαθιά στο Seattle στην αρχή των 90's. Όσο κι αν υπάρχει διχογνωμία για αυτό, είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει πλέον μια Sub Pop για να βγάζει σωριδόν grunge ήχο και συγκροτήματα με το κιλό.

Κλαίμε όλοι όταν βγάζουμε ξανά από την ντουλάπα τα σκονισμένα cd των Mudhoney, Melvins, Screaming Trees, Soundgarden και φυσικά Nirvana, Jesus and Mary Chain... Σαν παιδιά των 90's που σέβονται τον εαυτό τους.

Εξακολουθεί όμως να είναι δύσκολο να παραδεχθείς ότι το grunge πέθανε. Δε σου πάει η καρδιά. Μένεις εν τέλει με την παρηγοριά και τη διαπίστωση ότι το συγκεκριμένο είδος έχει πλέον διοχετευθεί και αναμειχθεί στα άλλα είδη μουσικής, όπου άλλες φορές κάνει φανερή την ίδια του την παρουσία, άλλες φορές μόνο την επιρροή. Επιρροή μεγάλη και αδιαμφησβίτητη.

Παρ' όλα αυτά κλαίμε όλοι και με αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια με τις ελληνικές μπάντες, που ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερες που έχουν να μας πουν κάτι καλό, έως πολύ καλό, έως εντυπωσιακό.



The Dive λοιπόν, ο grungόηχος διατηρεί την παλιά του αίγλη, χωρίς νοσταλγία όμως από μια εποχή χωρίς επιστροφή, αλλά αντιθέτως με έμφαση και στα σημερινά μουσικά δεδομένα. Σίγουρα μιλάμε για πολλά κιλά ενέργειας, και ναι, το πρώτο τραγούδι του δίσκου θυμίζει "About a girl" από Nirvana, το δεύτερο τραγούδι του δίσκου και ο loco ρυθμός θυμίζει Tool. Σίγουρα ένα άλμπουμ που αξίζει την προσοχή, πόσο μάλλον στην εποχή που πλέον τέτοιες μπάντες είναι δύσκολο να δουν τα φώτα της δημοσιότητας.

Καλή ακρόαση. Brought to you από την λεβεντομάνα πλέον Spinalonga Records.

Κλικ στην εικόνα για download.

 

Γιατί πρέπει. Alcohol song #5

Γιατί αυτό βάζεις πριν κοιμηθείς.

Puscifer - Conditions of my Parole

Πριν μπούμε στο ψητό πρέπει να παραδεχτούμε το εξής. Αγαπάμε, εκτιμάμε, παρακολουθούμε πολλά συγκροτήματα και καλλιτέχνες όλων των ειδών. Όμως ο λόγος για τον οποίο τρέφουμε σε κάποιους ιδιαίτερα αισθήματα είναι πάλι πολύ σύνθετος. 

Μπορεί να είναι απλά ωραίοι τύποι, να γράφουν καλή μουσική, να ξέρουν πώς να τραβάνε την προσοχή, άλλοι μπορεί να είναι απλά κατασκευάσματα. 

Προσπαθείς κι εσύ λοιπόν να κατατάξεις σε κατηγορίες ψάχνοντας τα συν και τα πλην. Η συγκεκριμένη περίπτωση είναι κάτι το ιδιαίτερο. Βρίσκεται εκτός συναγωνισμού όχι επειδή δεν έχει συν και πλην, αλλά επειδή αποτελεί ξεχωριστό ακατηγοριοποίητο κεφάλαιο και συνεχίζει να είναι σε ότι κάνει. 

Ο λόγος για τον Maynard James Keenan των Tool. ΟΚ, έχουμε δείγματα γραφής. Μιλάμε για τον frontman των Tool και των A Perfect Circle, δεν χρειαζόμαστε κάτι άλλο.

Αχάριστος. Δεν φτάνει που απολαμβάνει όλη τη δόξα από τις δύο αυτές μπάντες. Δουλεύει και σε ακόμα ένα side project ονόματι Puscifer:

Πρώτον: Ωραίο όνομα. 

Δεύτερον: Γλεντάει τους πάντες μόνος του, και φαίνεται να το απολαμβάνει, όπως ακριβώς κάνει και με τους Tool. Σάτυρα το λες; τρέλα; κάτι τέτοιο.

Τρίτον: Πραγματική μηχανή παραγωγής μουσικής. Είναι λίγοι οι ακούραστοι που το πετυχαίνουν αυτό, ο Keenan είναι ένας από αυτούς. Γι' αυτό και δεν τον χωράνε οι παραπάνω κατηγορίες που προείπαμε.

Τέταρτον: Ποιος είπε ότι τα φωνητικά των Tool δεν ταιριάζουν με ηλεκτρονική ατμοσφαιρική μουσική;

Κάνουμε κλικ στην εικόνα για download, το album Conditions of my Parole.

ΥΓ. Μου πήρε πολλή ώρα για να διαλέξω ποιο από τα δύο άλμπουμ θα ανεβάσω. Προτίμησα τελικά το δεύτερο γιατί είναι πιο πρόσφατο (2011). Το πρώτο, με τίτλο "V for Vagina" (κλαίω ξανά), είναι κι αυτό φανταστικό.

Alcohol Song #4: Πώς έχει η κατάσταση

Έχει καιρό να ανανεωθεί το blog, ναι το ξέρω, ξενερώνω κι εγώ.

Για αρχή έχουν επανέλθει όλα τα χαλασμένα links από τους δίσκους που έχουμε ποστάρει μέχρι τώρα. Το hotfile που είχαμε μας πούλησε, διαγράφει οτιδήποτε περιεχόμενο υπάγεται σε πνευματικά δικαιώματα. 


Θα ήθελα να δηλώσω βαθιά λύπη και συγκίνηση επίσης για τον χαμό του btjunkie.org. Πραγματικά με το μήνυμα που έχει ανεβάσει στην σελίδα του, κύλησε ένα δάκρυ.


Ανέβηκαν όλα ξανά εκ νέου στο mediafire, ας ελπίσουμε να μείνουν εκεί. 


Στα δεξιά, στην ενότητα "downloads τσακ μπαμ" υπάρχουν όλα τα ποστς που έχουν άλμπουμ για κατέβασμα.

Ένα γενικότερο φρεσκάρισμα έχει ήδη αρχίσει και λαμβάνει χώρα. Μείνετε συντονισμένοι.

Η χοντρή ολλανδέζα.

Ήρθε η ώρα της χοντρής ολλανδέζας. Oνόματι Caroline Esmeralda van der Leeuw. Ή Caro Emerald.

Μπράβο κοπέλα μου.

Καμία δεν θα βγει ίδια με την Amy Winehouse είχαμε πει, αλλά εξακολουθούμε να ευχαριστιόμαστε γυναικείες soul φωνές. Αυτή τη φορά πιο χορευτικές, πιο τσαχπίνες.

Click στην εικόνα για download, το ένα και μοναδικό (γαμάτο) της άλμπουμ.

ΥΓ1. Συγχαρητήρια και στην μπάντα της, παιχταράδες ολκής.

ΥΓ2. Δεν χρειάζεται πάντα να είσαι γκομενάρα για να σε συμπαθήσει το κοινό.

A! Και το πρώτο ποστ της χρονιάς ε! Καλό 2012.